تشکیل فیلم لاتکس از "انعقاد " (به عنوان مثال فشردگی، تغییر شکل، به هم پیوستگی و در هم رفتن زنجیرهای پلیمری) ذرات جدا از هم لاتکس – که به طور طبیعی توسط نیروهای پایدارکننده از هم جدا نگه داشته شده اند (الکترواستاتیک و/یا ممانعت فضایی) ناشی از گروه های انتهایی باردار پلیمر یا سرفکتانت های جذب شده روی سطح پلیمر، نشأت می گیرد. تبخیر فاز پیوسته (آب) می تواند بر این نیروها (و دیگر مواردی که در برابر تغییر شکل ذرات جلوگیری می کنند) مغلوب شود.
تشکیل یک فیلم پیوسته (شفاف و عاری از ترک) به حداقل دمای تشکیل فیلم (MFFT) پلیمر وابسته است که به طور بصری توسط صفحه ای دارای گرادیان دمایی قضاوت می شود و به مدول الاستیک (مقاومت به تغییر شکل ذره) و در درجه بعدی به ویسکوزیته پلیمر بستگی دارد. اگر فیلم در دمای بالاتر از MFFT کشیده شود، تغییر شکل و به هم پیوستگی ذرات لاتکس می تواند رخ دهد. هرچند، اگر کشیدن فیلم در دمای پایین تر از MFFT انجام شود، یک فیلم ناپیوسته شکننده یا حتی پودری فشرده ممکن است ایجاد شود که اغلب به دلیل وجود منافذ هوای قادر به انتشار نور، پشت پوش هستند. مطلوب ترین نتیجه (در این حوزه) تشکیل فیلم نوعی توافق بین تمایل کرات به جریان پذیری و در هم رفتن برای ایجاد یک فیلم پیوسته است که منجر به ایجاد چسبناکی سطحی دائمی شده و برای صنعت چسب سازی بسیار کاربردی است.
1 دی ماه 1396